In het Zuiden van Honduras, een van de droogste en armste regio’s van het land, vind je de ‘aldeas’. Dat zijn de gemeenschappen die wonen in de omgeving van de uitgestrekte meloenenplantages rond de stad. De voornamelijk vrouwelijke landarbeiders zijn erg kwetsbaar. Ze doen seizoenswerk waarvoor ze niet het minimumloon betaald krijgen, noch worden er sociale zekerheidsbijdragen betaald. Beschermingskledij en werkmaterialen moeten ze zelf kopen. Ze spenderen er een weekloon aan. Ze worden blootgesteld aan zware chemicaliën, waardoor ze ziek worden; allergieën, ademhalingsproblemen, ondervoeding. De arbeiders hebben amper toegang tot de gezondheidszorg.
Ze hebben geen vakbondsvrijheid. Vakbondsleden worden bedreigd, gepest of ontslagen. Collectieve onderhandelingen worden geboycot.
FOS werkt er samen met FESTAGRO (Federación de sindicatos de Trabajadores de la Agroindustria), de vakbondsfederatie voor werknemers in de agro-industrie.
FESTAGRO's grootste uitdaging
Op de meloenplantages zijn nog maar weinig vakbonden actief, ondanks heel wat pogingen. Zo werd er met het grote Ierse bedrijf Fyffes rond de tafel gezeten. Met petities in de hand deden de vakbondsleden voorstellen om het sanitair te verbeteren, salarissen te verhogen en het transport van arbeiders veiliger te maken. Als reactie kregen de vakbondsleden die mee aan tafel zaten geen nieuw contract. Terug naar af.
Het verenigen van de werknemers verloopt moeilijk. Door onderaanneming, bepaalde onderdelen van het productieproces worden uitbesteed, ontlopen de bedrijven makkelijk hun verantwoordelijkheid. Ook de overheid roept de bedrijven niet op het matje, ondanks het niet uitbetalen van minimumlonen, het niet toekennen van vakantiedagen enzovoort. De vakbond botst tegen een muur en zoekt actief naar manieren om hun klachten door te kunnen geven.
Honduras is een gevaarlijke plek om machtige mensen tegen je in het harnas te jagen. Het land staat in de top drie van landen met het meeste moorden. Mensenrechtenactivisten, journalisten, vakbondsleden worden makkelijk de mond gesnoerd met geweld of de dreiging ervan. Sommige zaken veroorzaakten internationaal een golf van verontwaardiging, zoals die van milieu-activiste Berta Cácares. Vele andere moorden blijven ongedocumenteerd. Hierdoor leven activisten onder constante dreiging. Onlangs nog, in april 2017 kregen we bericht over een moordpoging op Moises Sanchez, een vakbondsleider van de vakbond STAS, lid van FOS-partner FESTAGRO.
Tijd voor actie!
Door de grote armoede en de erbarmelijk lage lonen is het betalen van lidgelden moeilijk. Toch willen mensen zich verenigen om de strijd aan te gaan. Maar er is geen syndicale traditie. Daarom is internationale solidariteit nodig!
“We hebben nood aan ondersteuning van de vakbonden wereldwijd. We hebben die solidariteit nodig om onze eisen kracht bij te zetten”
Wil je de situatie op de meloenplantages in Honduras helpen verbeteren? Teken de petitie die momenteel loopt in de Make Fruit Fair campagne en reageer zo op de ernstige schendingen.