Bolivia kent een grote diversiteit, enorme natuurlijke rijkdommen en een multiculturele bevolking. Jarenlang kampte het land met economische ellende, dictaturen en politieke instabiliteit. Tijdens de regeerperiode van Evo Morales ging het economisch gezien beter met het Andesland. FOS werkt er samen met middenveldorganisaties die strijden voor waardig werk en sociale bescherming.
Socialistische partij MAS kwam eind 2020 weer aan de macht
Groei door nationalisering energiesector en grote publieke investeringen
Blijft één van de armste landen in Latijns-Amerika
Evo Morales was de eerste president van inheemse afkomst en kwam uit de boerenbeweging. Hij nationaliseerde belangrijke economische sectoren, trok de belastingen voor buitenlandse mijnbouwbedrijven op, en investeerde enorme bedragen in de verbetering van de infrastructuur. Dat legde Bolivia geen windeieren en leidde tot een ongeziene economische groei.
De nieuwe grondwet van 2009 erkent de “Plurinationale Staat van Bolivia”. De regering zette in op decentralisering en de versterking van lokale besturen. Progressieve wetten zoals zelfbestuur voor inheemse volkeren en een wet tegen gendergeweld werden goedgekeurd. Verschillende universele sociale programma’s konden de armoedecijfers in het land terugdringen.
Desondanks blijven de Boliviaanse armoedecijfers hoog. Bolivia scoort, na Nicaragua en Haïti, het slechtste inzake toegankelijkheid en kwaliteit van de gezondheidszorg. In het Andesland heeft een grote meerderheid van de bevolking geen toegang tot sociale bescherming. Dat is onder meer te wijten aan de bijzonder grote informele sector en het algemene gebrek aan waardig werk.
Evo Morales werd eind 2019 verdreven door een militaire staatsgreep, die Jeanine Añez als de facto president aan de macht bracht. Zij poogde met een reactionaire regering de mensenrechten terug te draaien. Dankzij de steun van de sterke sociale bewegingen behaalde de socialistische partij MAS eind 2020 opnieuw een ruime meerderheid en werd Luis Arce president. De strijd voor waardig werk en het recht op gezondheid blijft echter relevanter dan ooit in Bolivia.
FOS in Bolivia
Binnen die context ondersteunen we in Bolivia vakbondsfederaties in de sectoren landarbeid en huishoudwerk, en een feministische ngo die opkomt voor seksuele rechten en lesbische/biseksuele vrouwen. Vanuit ons kantoor in Lima volgt Sandra De la Cruz Elescano de werking in Bolivia op.
Centro de Investigación y Promoción del Campesinado
Via dit Boliviaanse onderzoeks- en promotiecentrum ondersteunen we de werking van de landarbeidsconfederatie Confederación Nacional de Trabajadores Asalariados del Campo de Bolivia (CNTACB).
Bolivia kent net als andere landen in de regio een patriarchaal en koloniaal systeem. Dat heeft de vrouwen uit de publieke sfeer verdreven en hen thuis opgesloten. Daar spelen zij nog steeds een onmisbare rol in het organiseren van het sociale leven binnen de “privé-sfeer”.
Wat als progressieve kiezers een staatsgreep toejuichen en de installatie van een reactionair en fascistisch regime gedogen uit afschuw voor de belangrijkste linkse politicus?