Ook heel wat Latijns-Amerikaanse organisaties waar FOS mee samenwerkt vieren mee. Berta, Ana en Maria van SINTRAIMAGRA uit Colombia vertellen waarom.
Berta Villamizaruit Bucaramanga, Colombia:
“Op mijn zeventiende verhuisde ik van het platteland naar de stad, waar ik aan de slag ging als huishoudwerkster. Dat viel mij heel zwaar. Ik moest inwonen bij mijn werkgevers waardoor ik de hele tijd aan het werk was en tegelijk weinig verdiende. Op een dag, zo´n vier jaar geleden, kwam er iemand interviews afnemen in de wijk waar ik woon, over de arbeids- en leefomstandigheden van het betaald huishoudpersoneel. Dat trok mijn aandacht. Toen ik hoorde dat het gebeurde in opdracht van de vakbond SINTRAIMAGRA, besloot ik mij aan te sluiten. Van die beslissing heb ik absoluut geen spijt, want ik heb heel veel bijgeleerd in de vakbond. Nu is het mijn beurt om aan zoveel mogelijk collega´s te vertellen wat hun rechten zijn, want die worden maar al te vaak geschonden.”
“Op 1 mei vieren we de internationale Dag van de Arbeid. Wij zullen de straat op gaan omdat we willen dat iedereen weet dat we sterk staan en onze rechten opeisen. Ik roep alle vrouwen in de wereld op om die dag te staken, om mee de straat op te gaan.”
Maria Trina Gamboa uit Pamplona, Colombia:
“Ik begon op mijn zeventiende te werken als huishoudwerkster. Het waren lange dagen, van minstens twaalf uur. Ik hoorde voor het eerst over SINTRAIMAGRA in een spot op de radio. Een organisatie die zich interesseerde voor de situatie en de rechten van het betaald huishoudpersoneel? Ik kon mijn oren niet geloven. Een organisatie dat zich in de bres gooit voor ons, is de moeite waard om te steunen.”
“Op 1 mei trekken we de straat op voor onze rechten en herdenken we de moedige daad van de werknemers uit de Verenigde Staten in 1886. Ik nodig alle vrouwen ter wereld uit om de strijd voor het respect van onze rechten te blijven verderzetten.”
Ana Milena Rico uit Pamplona, Colombia:
“Ik was slechts vijftien jaar oud toen ik als kindermeisje begon te werken. Dat was geen prettige ervaring want ik had helemaal geen idee van mijn rechten en daar maakten mijn werkgevers gretig misbruik van. Drie jaar geleden vertelde een vriendin mij over SINTRAIMAGRA. Ondertussen hebben we in Pamplona een lokale afdeling kunnen oprichten, die enkel bestaat uit huishoudpersoneel. Daar ben ik heel trots op! Ik ben de penningmeester. Wij werken hard om steeds meer leden te werven.”
“Ik zou vroeger nooit de straat opgekomen zijn, maar de vakbond heeft mij moed gegeven. Ik wil al mijn collega´s ook moed inspreken om op 1 mei de martelaren uit Chicago te herdenken en onze rechten op te eisen.”
Blijf op de hoogte
Meer weten over de internationale strijd voor arbeidsrechten? Schrijf je in op onze nieuwsbrief!