Het verhaal van Bruno
Bruno Verlaeckt is de voorzitter van ABVV Antwerpen en de vakbondscentrale ABVV Algemene Centrale Antwerpen-Waasland. De vakbonden hebben in België heel wat belangrijke sociale overwinningen afgedwongen. Denk maar aan het stakingsrecht, het stemrecht, afschaffing van kinderarbeid en de uitbouw van sociale bescherming en waardig werkmechanismen. Daarvoor was telkens een stevige dosis activisme nodig.
In België zetten vakbondsactivisten zoals Bruno zich dagelijks in voor de verworven rechten van iedereen, maar ook voor de uitbreiding ervan. Verschillende veranderingen op de arbeidsmarkt, zoals bijvoorbeeld verregaande flexibilisering, zetten heel wat rechten onder druk. Intussen kan niet iedereen op dezelfde rechten terugvallen. De loonkloof tussen vrouwen en mannen is nog steeds realiteit en wie een migratie-achtergrond heeft vindt moeilijk werk.
Persoonlijke bedreiging, intimidatie, opsluiting en zelfs moordaanslagen zijn een pijnlijke realiteit voor mensenrechtenverdedigers. In 2017 zijn er 312 activisten vermoord in 27 landen. Maar ook wie niet in de moordstatistieken eindigt botst vroeg of laat op bedreigingen en intimidatie.
Intussen staan ook hun organisaties onder druk. Ze worden voor het gerecht gedaagd en publiekelijk zwart gemaakt. Er worden zelfs wetten geschreven om hun financiering droog te leggen of hun bereik te beperken.
Het engagement van Bruno laat zich voelen. Hij is al meermaals met naam en toenaam publiekelijk zwart gemaakt. In april is hij zelfs gedagvaard omdat hij deelnam aan een stakingsactie in de Antwerpse haven in 2016. Een actie waarbij geen geweld gebruikt is en die veilig georganiseerd werd. Bovendien was het niet de eerste keer dat de vakbond er op die manier actie voerde. In juni 2017 werd hij uiteindelijk veroordeeld, wat tot een golf van verontwaardiging leidde.
Intussen wordt ook zijn vakbond onder druk gezet. “Steeds meer vakbondsafgevaardigden worden ontslagen, stakingen worden bij aankondiging al meteen verboden, via het toekennen van rechtspersoonlijkheid wil men vakbonden voor de minste economische schade verantwoordelijk stellen en tot slot is er de algemene teneur waarbij vakbonden gekaderd worden als inefficiënte profiterende organisaties.”
Bruno biedt weerwerk
Bruno biedt niet alleen weerwerk tegen arbeidsrechtenschendingen. Hij biedt ook weerwerk tegen de persoonlijk druk en de druk op zijn organisatie.
Bij zijn dagvaarding riep het ABVV op tot nationale steun. Daardoor kwamen honderden syndicalisten naar het justitiegebouw in Antwerpen toen zijn zaak een eerste keer voorkwam. Maar ook mensenrechtenactivisten uit Colombia lieten officieel weten geschrokken te zijn door de demarche van het Antwerpse parket. Tijdens de pleitzitting op 15 juli verzamelden opnieuw honderden sympathisanten aan de Bolivarplaats. Richard Monterrosa, ook een van de gezichten van de campagne weerwerk moet, stuurde een videoboodschap om Bruno te ruggensteunen.
Daarnaast blijft Bruno samen met het ABVV hameren op internationale verdragen en internationale mensenrechten. “We hebben een aantal vrijheden die gewaarborgd zijn door het internationaal recht, maar we moeten die afdwingbaar maken.” Dat gebeurt onder andere via internationale organisaties zoals de Internationale Arbeidsorganisatie waarin het ABVV vertegenwoordigd is. “Maar daarvoor is internationale solidariteit belangrijk. Enkel door wereldwijd samen druk te zetten, mensenrechtenverdedigers samen, kunnen we verandering afdwingen.” Internationale solidariteit is voor Bruno dan ook een essentieel onderdeel om weerwerk te bieden.
Meer artikels over Bruno
- Bruno Verleackt na beroep: veroordeeld, maar strijdvaardig Lees meer
- Verontwaardiging na veroordeling Bruno Lees meer
- Massale solidariteit tijdens pleitzitting Lees meer
- Richard uit Colombia neemt het op voor Bruno Bekijk de video
- Internationale verontwaardiging na dagvaarding Lees meer
- 'Solidariteit moet internationaal zijn' Lees meer