Correa heeft opnieuw het vertrouwen gekregen van de Ecuadoraanse burger. Met iets minder dan 52 procent van de stemmen versloeg hij eind april zijn rivalen: ex-president Gutierrez en bananenmagnaat Noboa, zijn tegenstander uit de vorige presidentsverkiezingen.
Stoelendans ten einde
Daarmee is hij de eerste president die wordt herkozen. Dat is een hele prestatie voor een politicus in een land als Ecuador, waar een president het zelden een hele ambstermijn uitdoet. De afgelopen tien jaar passeerden niet minder dan zeven presidenten de revue in de stoelendans die de Ecuadoraanse politiek geworden was.
Deze politieke instabiliteit lijkt ondertussen tot het verleden te behoren. Correa heeft gezorgd voor een stijlbreuk. Sinds hij aan de macht kwam, is de kloof tussen politiek en samenleving verkleind en is er stilaan vertrouwen, geloof en hoop gegroeid bij de Ecuadoraanse bevolking.
Verandering van tijdperk
Correa hoort thuis onder dezelfde noemer als Chavez en Morales. Zij staan voor een radicale breuk met het “oude” Latijns-Amerika, waar private belangen en de Verenigde Staten het voor het zeggen hadden. De ‘verandering van tijdperk’ waar Correa het over heeft, lijkt er nu ook te komen. Hij heeft immers ook de meerderheid in het parlement. Dat geeft hem de mogelijkheid om zijn ‘burgerrevolutie’, zoals hij zijn sociale hervormingen noemt, door te drukken.
De financiering van die sociale hervormingen is echter een ander paar mouwen. De internationale economische crisis tast niet enkel de olieprijzen aan, maar zorgt ook voor een gevoelige daling in de bedragen die de geëmigreerde Ecuadoranen elke maand opstuurden naar hun familie. Er verblijven naar schatting 2 miljoen Ecuadoranen in het buitenland.
Bovendien blijft rechts zeer aanwezig in Ecuador, wat zorgt voor een zekere verdeeldheid in Ecuador en spanning tussen de verschillende economische klassen in Ecuador – weliswaar minder uitgesproken dan in Bolivia. Zo blijft in Guayaquil, de economische hoofdstad van het land, een tegenstander van Correa’s regime aan de macht, Jaime Nebot.
Voor fos en zijn partners is de herverkiezing van Correa zeker geen slechte zaak. Het bewind van Correa heeft immers voor een bijzondere herleving gezorgd van het Ecuadoraanse middenveld. Nooit voordien waren sociale middenveldorganisaties en vakbonden zo sterk aanwezig op het publieke en politieke toneel.