Edward Ampofo en Anastasia Atiogbe zijn bestuursleden van COLISO, een FOS-partner uit Ghana die gezondheidsprojecten opzet met Belgische steun. Ze bezochten België op uitnodiging van de Karel De Grote-Hogeschool en Stad Antwerpen. Samen werkten ze partnerschappen uit voor hun projecten, want de organisatie zet grote stappen in Ghana. “We kunnen op dit ogenblik niet tegemoet komen aan de vraag. Dat is soms frustrerend. Maar we blijven niet bij de pakken zitten”, vertrouwt Edward toe.
Uitwisselingsproject
De grote scoop kwam van de Karel De Grote-Hogeschool. COLISO gaat samen met de onderwijsinstelling uitwisselingsprojecten organiseren voor studenten. De perfecte opportuniteit om van elkaar ervaring op te doen. De studenten zullen aan de slag gaan in het district ziekenhuis van Akim Oda en de gezondheidspost van COLISO.
Niet alleen dienstverlening in de vorm van verpleging is een prioriteit voor de organisatie, ook sensibilisering is voor hen enorm belangrijk. “Sensibilisering als vorm van emancipatie is voor ons essentieel. Het heeft geen nut om mensen materialen in de handen te stoppen zonder hen hun eigen lot in handen te geven”, zegt Anastasia.
Met FOS voor drinkbaar water
Dat uitgangspunt geldt ook voor de water- en sanitaire projecten van COLISO die FOS ondersteunt. De overheid heeft dan wel van proper water dé prioriteit gemaakt, maar zonder een organisatie als COLISO blijven veel Ghanezen in de kou staan. “De overheid doet haar best. Er worden heel wat waterputten geboord, maar vaak hebben die maar één kraan of ontbreken dorpsbewoners de kennis om ze efficiënt te gebruiken”, gaat Anastasia verder. Die hiaten vult COLISO op. De organisatie geeft infosessies aan dorpsbewoners, bouwt de overheidsinstallaties verder uit of boort zelf nieuwe waterputten. Ze ontwikkelen ook efficiënte sanitaire installaties die voor weinig geurhinder zorgen.
“Water en sanitaire voorzieningen zijn een ongelofelijk belangrijk onderdeel van gezondheid. Maar ook de levensstandaard is afhankelijk van drinkbaar water”, zegt Edward. Water en sanitair zijn ook aan heel wat sociale problematieken verbonden. “Veel jonge Ghanese meisjes slagen er niet in om een dag geconcentreerd de lessen te volgen. Dat komt omdat ze vaak ’s ochtends water moeten halen en daarvoor ettelijke kilometers moeten afleggen. Eenmaal ze op de schoolbanken zitten zijn ze uitgeput. Als wij met COLISO ervoor zorgen dat drinkbaar water in het dorp beschikbaar is, dan kunnen de meisjes zich gemakkelijker emanciperen”, gaat hij verder.
Eenmaal de bouw van de installaties en de bijhorende infosessies erop zitten, krijgt de gemeenschap de controle over het project. “Meestal gaat dat gepaard met een uitgebreide inhuldiging. De hele gemeenschap feest dan, overal zijn er lachende kinderen en wordt er met water gespeeld. Die momenten zijn voor ons de grote bekroning voor de vele inspanningen die we leveren. Als de gemeenschap gelukkig is zijn wij dat ook”, besluit Anastasia.