Carlos Moreno was de raadsman voor gezondheid van de nieuwe Peruaanse president, Pedro Pablo Kuczynski. In zijn kantoor op het presidentieel paleis regelde hij zijn duistere zaakjes, zodra hij daar begin augustus aan de slag ging. De audio’s tonen aan dat hij een geheime deal regelde tussen zijn openbaar hospitaal Loayza, de ziekteverzekering voor de armen SIS, een privékliniek en het aartsbisdom van Lima. De deal bestond erin dat Moreno en anderen een vette winst zouden verdienen aan de woekertarieven die de privékliniek aanrekent bij de SIS.
Het hospitaal Loayza, waar Moreno als befaamde specialist in maag- en darmziektes alle touwtjes in handen hield, zou niet enkel zoveel mogelijk patiënten doorverwijzen naar de privékliniek voor consultaties. De kassa zou vooral rinkelen dankzij allerlei onderzoeken, behandelingen en geneesmiddelen die de patiënten daar aangesmeerd krijgen. In de audio vertelt Moreno hoe een scanner in zijn hospitaal defect is en ook defect zal blijven, want zo kan hij nog meer doorverwijzen naar de privékliniek.
Dit verhaal raakt een zeer gevoelige snaar bij miljoenen Peruanen die een beroep moeten doen op de publieke gezondheidszorg of de SIS. Ze krijgen effectief te horen dat de scanner, echograaf of nierdialyse niet werkt, dat er geen geneesmiddelen voorhanden zijn voor chemotherapie of voor een AIDS-therapie. Ze moeten bovendien maandenlang wachten op een behandeling of operatie … tenzij ze het geluk hebben om doorverwezen te worden naar een privékliniek, betaald door de SIS. Waar ze hoe dan ook voor een deel van de behandeling zelf geld op tafel moeten leggen, geld dat ze vaak niet hebben.
Veel Peruanen tellen dus gezinsleden die stierven omdat ze niet tijdig het nodige onderzoek ondergingen, geopereerd werden, of de juiste geneesmiddelen niet voorhanden waren. Een ander fenomeen, gevolg van deze deals met privéklinieken, is dat sommige patiënten intensieve, peperdure, voor hen onnodige of zelfs schadelijke behandelingen toegediend krijgen, zoals chemotherapieën bij terminale kankerpatiënten. “Ik beweeg de chemo’s”, pocht Moreno in de audio.
Het harde audiobewijs van deze maffiapraktijken komt dan ook dubbel hard aan bij alle slachtoffers hiervan en hun gezinnen. Het is volstrekt onaanvaardbaar en zelfs luguber dat bepaalde personen een systeem uitbouwden om stinkend rijk te worden op de kap van de armste bevolking. Ze kapen de schaarse middelen voor openbare gezondheidszorg en hebben geen morele bezwaren bij het lijden van de Peruanen die deze zorg hard nodig hebben.
Deze feiten zetten het dossier van de 11.11.11-en FOS-campagne dit jaar tegen de commercialisering van gezondheidszorg kracht bij. Ze tonen aan hoe gevaarlijk allianties met de privésector zijn binnen openbare diensten zoals gezondheidszorg. Zeker in landen in het Zuiden, waar de overheid erg zwak staat in het uitoefenen van de nodige controle op deze allianties. Maffieuze personen binnen het overheidsapparaat slaan hier vakkundig munt uit.
Het is dan ook heel belangrijk dat de civiele maatschappij en de media deze wantoestanden aanklagen, nauw toezien op de besteding van overheidsmiddelen en hun regering aansporen om het gezondheidssysteem drastisch te hervormen. In Peru is de breed erkende spreekbuis hiervoor Foro Salud, partnerorganisatie van FOS. Op 20 oktober klaagden ze aan de ingang van het hospitaal Loayza samen met de patiënten aan dat deze corruptie een misdaad is.
Alexandro Saco van Foro Salud dweilde in maart 2016 Vlaanderen af om de perverse gevolgen van deze publiek-private partnerschappen uit de doeken te doen. Saco: “We moeten een kwaliteitsvolle openbare gezondheidszorg voor alle Peruanen garanderen, met meer middelen en minder bureaucratie, onder toezicht van de bevolking. De 8.500 openbare hospitalen en gezondheidscentra, met hun 250.000 medewerkers, moeten voortaan de bevolking dienen.”
Freya Rondelez, medewerkster 11.11.11 in Lima
Felix De Witte, medewerker FOS in Lima
Blijf op de hoogte
Schrijf je in op de nieuwsbrief!