Een jaar na operatie ‘Protective Edge’

'België moet helpen de wapenexport naar Israël te stoppen'

Een jaar geleden lanceerde Israël de operatie ‘Protective Edge’ in de Gazastrook met duizenden doden en desastreuze vernietiging als resultaat. ‘Een einde van de uitvoer van wapens en munitie naar Israël’ is een van de eisen aan de Belgische regering ondertekend door onder andere FOS.

CategorieNieuws

Precies een jaar geleden lanceerde de Israëlische regering de operatie “Protective Edge” in de Gazastrook. Deze actie was volgens de Israëlische regering een antwoord op de raketten die door gewapende groepen uit Gaza werden afgevuurd.

Resultaat: 2.132 Palestijnse (70 procent van hen waren burgers) en 71 Israëli slachtoffers (waarvan 9 procent burgers). Een kwart van de bevolking in Gaza werd gedwongen om elders een onderkomen te vinden, hele wijken werden verwoest, 75 ziekenhuizen en 270 scholen raakten zwaar beschadigd en 18.000 huizen werden vernietigd waardoor er 100.000 burgers dakloos werden.

De vernietiging was zo desastreus dat de Verenigde Naties verklaarden dat de heropbouw minstens 20 jaar zal duren.

Oorlogsmisdaden

In haar rapport van juni jongstleden stelt de onderzoekscommissie die de VN-Mensenrechtenraad aanstelde om de schendingen van het internationaal recht tijdens “Protective Edge” te onderzoeken, dat deze oorlog een nooit eerder gezien niveau van vernieling bereikte.

De onderzoekscommissie besluit dat er duidelijk sprake is van inbreuken tegen het internationaal humanitair recht en mogelijk zelfs van oorlogsmisdaden begaan door het Israëlische leger en de Palestijnse gewapende groeperingen in Gaza.

De commissie onderlijnt ook dat het duidelijk was dat de talrijke aanvallen en het bombarderen en beschieten van dichtbevolkte of civiele wijken door het Israëlisch leger een verwoestend effect zouden hebben, waardoor deze politiek deel lijkt uit te maken van een militaire doctrine goedgekeurd door de top van de Israëlische regering.

Sinds meerdere jaren volgen de militaire operaties elkaar op (‘Cast Lead’ in 2008 ‘Pillar of Defense’ in 2012 en ‘Protective Edge’ in 2014) en de vernietigingen worden steeds groter. Tijdens deze vijandelijkheden wordt het internationaal humanitair recht steeds meer met de voeten getreden.

Het gebruik van explosieve wapens door het Israëlische leger in dichtbevolkte stedelijke gebieden is exponentieel toegenomen. Het massale gebruik van luchtbombardementen en zware artillerie toont een schokkende minachting voor het lot van de burgerbevolking in Gaza. Ook zien we dat een toename van de reikwijdte van de raketaanvallen vanuit Gaza meer Israëlische burgers in gevaar brengt.

Vandaag heeft een kind van zeven uit Gaza reeds drie oorlogen meegemaakt. De enige constante die zo’n kind heeft zijn de blokkade van Gaza, straffeloosheid, burgerslachtoffers, verwoesting en de afwezigheid van enige hoop op een waardig leven.

Uitblijven steun

Na de operatie “Protective Edge” hebben verschillende landen financiële steun toegezegd tijdens een internationale conferentie in Caïro voor de heropbouw van Gaza. Vandaag is enkel 27 procent van de beloofde 3,5 miljard dollar vrijgemaakt.

De cynische reden voor het inhouden van dat geld is de volgende: waarom zou men opnieuw investeren in infrastructuur die gedurende de volgende maanden wellicht terug verwoest kan worden? En waarom investeren in infrastructuur indien het vereiste materiaal er toch niet geraakt door de strenge Israëlische beperkingen?

De grote urgentie in Gaza is niet enkel te wijten aan de verschillende militaire acties maar ook aan de nu reeds acht jaar durende blokkade van Gaza. Dit heeft vreselijke gevolgen voor de bevolking van Gaza: er is geen uitweg uit het dichtbevolkte gebied bij een aanval, na dewelke er vervolgens quasi geen mogelijkheid is om de infrastructuur terug op te bouwen.

‘Collectieve bestraffing’

Omwille van de blokkade is de economie in Gaza vandaag ook zo goed als onbestaande; 47 procent van de bevolking is werkloos, 80 procent van de bevolking overleeft dankzij internationale humanitaire hulp. De industrie ligt volledig stil, de ziekenhuizen werken enkel indien er genoeg benzine wordt gevonden voor de generatoren, export van landbouwproducten is onmogelijk en de zone voor de visvangst is nog steeds niet uitgebreid hoewel dit werd afgesproken tijdens de laatste onderhandelingen.

De ziekenhuizen, de scholen, de riolering, zuiveringsstations, de elektrische centrale en andere noodzakelijke infrastructuur die geraakt werden door de bombardementen van het Israëlische leger zijn in zulke staat van verval dat de gezondheid van de bevolking, het onderwijs, de ontwikkeling en kortweg het leven zelf van de inwoners in gevaar komen.

Internationale organisaties hebben reeds onnoembare keren de blokkade van Gaza veroordeeld; het gaat om een collectieve bestraffing van een bevolking. Maar Israël blijft dit naast zich neerleggen, zonder dat er enige druk op de Israëlische overheid wordt uitgeoefend. Ondertussen blijft het Israëlische beleid om de Gazastrook te scheiden van de Westelijke Jordaanoever van kracht, met een de facto fragmentering van de bezette Palestijnse gebieden en de Palestijnse bevolking als gevolg.

Wij vragen dan ook aan onze regering om:

1. op nationaal, Europees en internationaal niveau op te treden in functie van de opheffing van de illegale blokkade van Gaza;

2. alles in het werk te stellen om een einde te maken aan de straffeloosheid in Israël en Gaza. Het is cruciaal dat rekenschap wordt afgelegd voor de schendingen van het het internationaal humanitair recht. België moet stappen in die richting ondersteunen en ervoor ijveren dat deze schendingen niet meer voorkomen;

3. alles in het werk te stellen om het beleid van de Israëlische overheid om het Palestijns gebied op te delen een halt toe te roepen. België moet zich uitspreken voor het behoud van de Palestijnse territoriale integriteit;

4. op te roepen tot de herlancering van de onderhandelingen van Caïro om de Gazastrook terug te kunnen opbouwen;

5. een einde te eisen van de uitvoer van wapens en munitie naar Israël (dit is reeds het geval voor de Palestijnse gewapende groeperingen) gezien het risico dat ze bijdragen tot schendingen van het internationaal humanitair recht. België moet erop toezien dat de opschorting van de wapenhandel op Europees niveau wordt gerespecteerd in navolging van de gemeenschappelijke positie over wapenhandel van de Raad van de EU.

Ondertekenaars

11.11.11

ABVV-FGTB

Association Belgo-Palestinienne

De Algemene Centrale – ABVV

Broederlijk Delen

Comité pour l’annulation de la dette du Tiers Monde (CADTM)

Coordination Nationale d’Action pour la Paix et la Démocratie (CNAPD)

CNCD-11.11.11

Een Ander Joods Geluid

FOS – Socialistische Solidariteit

G3W

INTAL

Links Ecologisch Forum (LEF)

Mouvement Ouvrier Chrétien

Oxfam Solidariteit

Palestina Solidariteit

Pax Christi

Union des Progressistes Juifs de Belgique/Unie der Progressieve Joden van België

Solidarité Socialiste

Via Vélo Palestine

Vie feminine

Vrede VZW

Vredesactie