Gladys getuigt: ‘Het werd een psychologisch spelletje’

GLADYS

Gladys, een 65-jarige organiser uit Zuid-Afrika, doet haar verhaal over geweld op de werkvloer.

Een organiser is iemand die werknemers werft om zich aan te sluiten bij de vakbond. Voor de vakbond van huishoudwerkers is dat een creatieve job; huishoudwerkers vind je immers niet allemaal samen op eenzelfde werkplaats. Zij werken in de huizen van hun werkgevers zonder per se contact te hebben met andere huishoudwerkers. Organisers moeten de huishoudwerkers opzoeken in hun eigen leefwereld.

DSC_0160
Bericht

Geweld op de werkvloer: spreken is goud

Ook op je werk kan er geweld voorkomen. Overal ter wereld zijn er verhalen te horen van mishandeling, intimidatie en onrecht. Bij de huishoudwerkers in Zuid-Afrika is dat niet anders. Maar ze verenigen zich en verzetten zich: hun weerbaarheid is hun sterkte. Dit is hun verhaal.

Lees verder

“Ik werk al meer dan vijftien jaar voor mijn werkgever, maar de laatste maand zijn er dingen gebeurd die me kwetsten. Als mijn werkgevers de stad uit gaan verblijf ik in hun huis. Ik heb een mooie kamer en op een dag vroeg ik of ze geen tv konden kopen voor mij. Mijn werkgever antwoordde dat ze zich dat niet kon veroorloven. Dus kocht ik er zelf een. Vorige maand opende ik mijn kast en de tv was er niet meer. Toen ik haar hiermee confronteerde zei ze dat ze die aan iemand had weggegeven. ‘Je had toch gezegd dat die niet werkte?’, vroeg ze me. Ik antwoordde.  ‘Nee, ik zei dat hij licht maakte, maar ik kan de tv laten herstellen, wat ik nog niet deed omdat ik eerst het geld nog moet bijeen zien te krijgen.’ SADSAWU heeft me immers geleerd voor mezelf op te komen.

De week erop gebeurde er weer iets. Ik weet zeker dat het was omdat ik haar had geconfronteerd met het verdwijnen van mijn tv. Mijn werkgever vroeg me om haar jas die ze me uitgeleend had toen ik naar de VS ging terug te brengen. Maar toen ik indertijd terugkwam van de VS  bracht ik haar de jas terug en gaf ze me hem. Ze zei dat ze hem niet meer teug moest hebben, omdat het haar stijl niet was en omdat ik zo goed voor haar man zorgde tijdens zijn laatste jaren. Als teken van dankbaarheid. En nu wou ze de jas toch terug voor haar nichtje die naar Europa ging. En het houdt niet op. De week dáárna beschuldigde ze me ervan een potje te hebben gebroken.

Het is een psychologisch spelletje geworden. Binnenkort ga ik op pensioen, ik hoop alleen dat ze me in deze niet zal tegenwerken.”

Blijf op de hoogte

Meer weten over de strijd tegen geweld op de werkvloer in Zuid-Afrika? Schrijf je in op onze nieuwsbrief!