We ontmoetten Jane, 31 jaar, op een activiteit over familiaal geweld, georganiseerd door Women on Farms Project. Ze deelt haar verhaal met ons.
“Wij vrouwen worden echt slecht behandeld in dit land: in de wijken, op het werk,… overal. Wij, vrouwen mogen niet uitspreken wat ons echt dwars zit. Men denkt dat er niets goeds kan komen uit de mond van een vrouw. Women on Farms Project (WFP) treedt tegen die vormen van ondermijnen op. Daarom ben ik vandaag hier.
Toen ik nog getrouwd was, heb ik heel wat moeten doorstaan binnen mijn relatie. De vader van mijn kind wilde zich niet settelen en leefde het leven van een dronkaard. Hij ging vaak uit. Ik hoorde dan bijvoorbeeld twee dagen niets van hem. Als hij dan eindelijk terug thuis kwam en ik vroeg hem waar hij geweest was, begon hij me te slaan, tegen me te roepen en met me te vechten. Mijn ex-man mishandelde me emotioneel en fysiek. Hij viel me lastig in het openbaar, hij beledigde me waar de baby bij was.
Als er iets gebeurde ging ik naar de politie om het aan te geven. Ze ondernamen geen verdere stappen. Niets deden ze. De politieagenten namen me niet serieus. Dan ga je terug naar huis. Ze laten mannen die hun vrouwen mishandelen gewoon doen.”
“Gedurende drie jaar heb ik dit doorstaan. De laatste keer had hij een mes genomen waarmee hij me wilde steken. Toen zei ik: ‘Dit is het einde. Hij vermoordt me nog.’ We zijn 4 jaar samen geweest.”
Waar ben jij bang van? Kom meer te weten over partnergeweld. Info, tips en verhalen vind je op horenzienenpraten.be
“Door die ervaring ben ik mannen in mijn leven beginnen haten. Ik weet niet of ik ooit nog zal trouwen. Ik denk dat ik liever een alleenstaande moeder blijf. Ik woon in Johannesburg en werk in een casino. Ik houd contact met mijn ex. Kort na de scheiding hielp mijn ex me wel om onze zoon naar school te brengen en op te halen. Maar hij werd nalatig en klaagde steeds maar als ik hem vertelde dat ik iets nodig had voor onze zoon: schoolgeld, of geld voor kleren of eten. Hij had het niet, zei hij me. Hij hielp niet genoeg om voor onze zoon te kunnen zorgen.
Sinds kort woont mijn zoon bij mijn moeder in Kaapstad. Ik werk heel hard nu in het casino. Het liefst wil ik dichter bij mijn zoon zijn. Hij is nu zes en ging al bij mijn moeder wonen sinds hij 4 jaar was. Ik mis hem heel erg – hij heeft de liefde van een moeder nodig.”
FOS werkt samen met Women on Farms Project (WFP) in Zuid-Afrika. WFP is een feministische organisatie, die vrouwen op commerciële boerderijen bewust maakt van hun rechten. Via o.a. workshops, praatgroepen en een noodlijn, ondersteunen ze slachtoffers van gendergerelateerd geweld. Daarnaast maken ze vrouwen en jongeren ook bewust van de oorzaken van geweld en ondersteunen ze hen om van de overheidsdiensten zoals politie en gerecht betere bescherming te eisen.