Lubango, de stad waar fos-partner CFPLa gevestigd is, telt 1.500.000 inwoners. De Angolese overheid wil in een eerste fase alle huizen slopen langs de treinsporen. In een tweede fase zal er gesloopt worden aan de voet van de berg, naast en onder hoogspanningskabels, in rivierbedding, naast rivieren en naast waterleidingen.
Aanvankelijk werden huizen binnen een radius van 50 meter gesloopt. Na enkele dagen bleek dat er slechts binnen een radius van 25 meter mocht gesloopt worden.
Informatie voor de bevolking over welke huizen zullen gesloopt worden, waar de bewoners naartoe moeten en of ze enige compensatie zullen ontvangen van de overheid is onbestaande. De overheid beweert dat de inwoners vijftien dagen voor de sloop op de hoogte gebracht werden, hoe dan ook veel te kort op voorhand voor de bewoners om zich voor te bereiden.
Alleen al het slopen van alle huizen langs de Moçamedes railway line zou betekenen dat niet minder dan 50.000 mensen dakloos worden. Indien ook de tweede fase van het plan van de overheid uitgevoerd wordt, zullen de gevolgen apocalyptische proporties aannemen.
Momenteel worden de uit hun huizen gezette inwoners van Lubango samengebracht in kampen op 10 kilometer van het centrum waar het aan basisvoorzieningen ontbreekt.
De lokale overheid en de politie nam in het hele gebeuren een extreem arrogante toon aan. Vreedzaam protest van de bewoners (‘Laat mijn huis staan! Ik ben een mens!) werd door machtsvertoon van de politie verhinderd.
Na (internationaal) protest en een bezoek van het parlement aan Lubango, beloofde gouverneur Isaac dos Anjos dat er 135.000 nieuwe sociale woningen zullen gebouwd worden tegen 2012. De overheid verontschuldigde zich bij de bevolking, maar zal de “herbestemming” van de stedelijke gebieden verderzetten.