Een ondergewaardeerd beroep
Wereldwijd beschouwt men huishoudelijk werk als losstaand van de arbeidsmarkt. Men associeert het al eeuwenlang met onbetaalde arbeid door vrouwen in het eigen huishouden. Wanneer huishoudwerksters – het beroep wordt voornamelijk door vrouwen beoefend – diezelfde huishoudelijke taken in dienstverband uitoefenen bij een ander gezin, beschouwt men dit vaak niet als volwaardig werk. De huidige positie van huishoudpersoneel toont aan dat deze historische onderwaardering hardnekkig is en bijgevolg moeilijk te kenteren.
Het gebrek aan waardering voor huishoudwerk uit zich onder andere in lage lonen en gebrekkige arbeidswetgeving in vele landen. Marieke Koning van het Internationaal Vakverbond bevestigt: “Huishoudwerk(st)ers worden systematisch uitgesloten van de wetgeving. Het is erg belangrijk dat de arbeidswetgeving ook op hen van toepassing is.”
Overal ter wereld moet huishoudpersoneel dezelfde rechten krijgen als andere werknemers. Ze werken hard en veel uren per week en ze verdienen hier waardering voor, in de vorm van een leefbaar loon en waardige werkomstandigheden.
Myrtle Witbooi, vroeger zelf huishoudhulp en nu Algemeen Secretaris van SADSAWU (de Zuid-Afrikaanse Vakbond voor Huishoudwerk(st)ers), stelde de ongelijke behandeling in vraag: “Ik kende mensen die andere jobs deden en die wel bepaalde rechten hadden. Ik begon me af te vragen waarom wij ondergeschikt waren aan andere werknemers. Op een dag in 1968 nam ik pen en papier, en ik schreef een brief aan de krant. Ik schreef: ‘Wat is er mis met huishoudwerk(st)ers? Waarom werken wij zo hard, 24 uur per dag? Waarom worden wij anders behandeld?’ “
De wereldwijde strijd voor Waardig Huishoudwerk
De brief van Myrtle Witbooi bracht de strijd voor waardig huishoudwerk in Zuid-Afrika in een stroomversnelling. Maar niet alleen daar treden huishoudwerk(st)ers uit de schaduw. Overal ter wereld organiseren huishoudwerk(st)ers zich om samen op te komen voor hun rechten als werknemers. Met succes. De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) keurde in juni 2011 Conventie 189 goed. In deze conventie wordt huishoudwerk gelijkgesteld met andere soorten loonarbeid en worden een aantal basisnormen vastgelegd voor de specifieke bescherming en arbeidsrechten van huishoudwerk(st)ers. De goedkeuring van deze internationale conventie is een mijlpaal in de strijd van huishoudwerk(st)ers wereldwijd. Nu is het van groot belang dat ieder individueel land deze conventie ratificeert en toepast in de eigen wetgeving.
FOS steunt vakbonden en verenigingen van huishoudwerk(st)ers in het Zuiden die een verschil proberen te maken en een actieve rol opnemen in de daadwerkelijke opwaardering van huishoudwerk. SADSAWU, de Zuid-Afrikaanse Vakbond voor Huishoudwerk(st)ers, bewijst dat de sociale strijd loont. Myrtle Witbooi: “We mogen best trots zijn op alles wat we bereikt hebben. De wetgeving rond huishoudwerk die we vandaag in Zuid-Afrika hebben, is vrij vooruitstrevend. Er is een minimumloon voor huishoudwerk(st)ers, werktijden liggen vast, overuren en werk op zon- en feestdagen moeten vergoed worden, zaken als zwangerschapsverlof zijn bij wet geregeld, en nog veel meer. In 2013 ratificeerde onze regering Conventie 189 van de IAO, wat voor ons een officiële erkenning van ons werk betekende. Toch is hiermee onze strijd niet gestreden. Wetten en conventies zijn mooi op papier, wij moeten er nu mee voor zorgen dat ze ook in de praktijk worden nageleefd.”
Huishoudwerksters hebben recht op waardig werk! Daarom verdient de strijd van mensen zoals Myrtle en van organisaties zoals SADSAWU alle steun!
Surf naar www.neemdehandschoenop.be en doe mee met onze campagne!