Met de campagne Nicaragua, siempre linda – ‘Nicaragua, altijd prachtig’- probeert de Nicaraguaanse overheid toeristen te lokken naar het land. Na vijf maanden van protesten en bloedige overheidsrepressie, zijn die in geen velden of wegen meer te bekennen. Ondanks de campagne zal de belangrijke toeristische sector wellicht niet onmiddellijk aantrekken. Het is moeilijk om rugzaktoeristen van een bezoek te overtuigen als je op hetzelfde moment onschuldige studenten in de gevangenis wegstopt. Het overkwam zelfs de Belgisch-Nicaraguaanse studente Amaya Coppens, een van de leidsters van de studentenbeweging in León.
Repressie in drie fases
FOS berichtte begin en eind mei over de situatie in het land na het uitbreken van de straatprotesten. Terwijl in de eerste fase de repressie van paramilitairen en politie tegen betogers op straat nog volop bezig was, zit het land nu al in een derde fase van repressie. Maar eerst was er dus het geweld tegen de massabetogingen in de straten van hoofdstad Managua. Aanvankelijk met ijzeren staven en baseballknuppels tegen de kleinere protesten over de sociale zekerheid, later met sluipschutters tegen de massabetogingen.
In de tweede fase ging het regime van het presidentskoppel Ortega en Murillo over een ‘schoonmaakoperatie’. Vanaf midden juni werden wegblokkades met grof geweld uit de weg geruimd, met als hoogtepunt de ‘ontruiming’ van de bezette universiteit UNAN. Op 12 juli werd de universiteit urenlang beschoten, ondanks een eerder voorstel van de studenten om te onderhandelen. Toen de jongeren een nabijgelegen kerk invluchtten, werd die urenlang onder vuur genomen. Tegen 24 juli waren alle brandhaarden ‘opgeruimd’, met een trieste balans van circa 300 doden en meer dan 2000 gewonden.
Intussen zitten we in de derde fase. Sinds midden juli vervolgt men systematisch personen die deelnamen aan de protesten. Dat gaat van het schorsen van studenten aan publieke universiteiten tot het ontslaan van ambtenaren in de publieke sector. Zelfs dokters en verplegend personeel in de publieke gezondheidssector, die het hebben aangedurfd om kritiek te uiten of slachtoffers van de protesten te verzorgen, vliegen de laan uit.
Amaya Coppens
Volgens het instituut van de Hoge Commisaris voor Mensenrechten van de Verenigde Naties zijn intussen meer dan 300 mensen vervolgd op basis van aanklachten van ‘georganiseerde misdaad’ en ‘terrorisme’. Op 16 augustus werd ook nog eens een nieuwe ‘anti-terrorismewet’ door het parlement gejaagd om de protestbeweging te kunnen bestraffen.
De media in België pikken het verhaal van één van hen op: de in België geboren Amaya Eva Coppens. 23 jaar, studente geneeskunde, Belgische vader en Nicaraguaanse moeder en één van de leiders van de studentenbeweging in León. De moedige activiste leefde sinds maanden ondergedoken en kon uiteindelijk op 10 september worden ingerekend. Sindsdien wordt ze opgesloten in de beruchte gevangenis ‘El Chipote’, waar andere gevangenen getuigen over mishandeling en martelingen.
Verschillende organisaties eisten al haar onmiddellijke vrijlating. Een oproep waar ook FOS zich achter schaart. Net als de VN-mensenrechtencommissaris vragen we ook voor alle andere gevangenen een menswaardige behandeling in de gevangenissen en een eerlijk en onafhankelijk proces.
Internationale isolatie
Het Nicaraguaans regime raakt nu internationaal steeds verder geïsoleerd. Zowel de Organisatie van Amerikaanse Staten als de VN-veiligheidsraad oefenen druk uit op de regering om door middel van dialoog een vreedzame uitweg uit de crisis te zoeken.
De scherpe veroordelingen van de internationale linkerzijde vallen op. Historisch is dat nochtans de bondgenoot van het Sandisme. José Mujica, ex-president van Uruguay, veroordeelt de “autocratie” en het geweld tegen de bevolking in Nicaragua. Leonardo Boff, een van de grondleggers van de bevrijdingstheologie op het continent, eist dat de regering stopt met zijn eigen burgers te doden. Michelle Bachelet, ex-presidente van Chile en sinds 1 september hoog commissaris voor Mensenrechten bij de VN, zegt de mensenrechtenschendingen in Nicaragua “nauwlettend op te volgen”. Ook figuren als Noam Chomsky en onze landgenoot Eric Toussaint, grondlegger van ATTAC België, uitten scherpe kritiek.
In Spanje ondertekenden 200 activisten een open brief waarmee ze de internationale linkerzijde oproepen om de protestbeweging in Nicaragua te steunen. Enkele weken later uitte het Internationaal Vakbondsnetwerk voor Strijd en Solidariteit – Labour Solidarity –haar onvoorwaardelijke solidariteit met de protestbeweging tegen het regime Ortega en Murillo. In België ondertekenden voorlopig ACOD Brussel, ACOD Spoor, de christelijke bediendencentrale CNE en de studentenvakbond USE deze internationale vakbondsoproep.
Ook wij distantiëren ons ten stelligste van het geweld en de mensenrechtenschendingen door het regime in Nicaragua. De uitweg voor de crisis is niet meer repressie, maar dialoog en respect voor de mensenrechten.
Blijf op de hoogte
Meer weten over de situatie in Nicaragua? Schrijf je in op onze nieuwsbrief!