De verschillende overheden van dit land moeten samen zorgen voor structurele oplossingen om iedereen te beschermen. Ondertussen zien we hulporganisaties, steden en gemeenten en ontzettend veel solidaire burgers die helpen waar ze kunnen maar het is dweilen met de kraan open zonder gecoördineerde structurele maatregelen van de verschillende overheden in ons land.
We bevinden ons intussen al in de derde week van de strikte afzonderingsmaatregelen. Iedereen wacht met een bang hart af of de genomen maatregelen voldoende zullen zijn om onze ziekenhuizen niet te overbelasten. De maatregelen hebben jammer genoeg een deel van de samenleving uit het oog verloren. Voor mensen zonder bestaansmiddelen, vlotte toegang tot de gezondheidszorg of zelfs onderdak is het onmogelijk om zich aan de opgelegde regels te houden. Wanneer een aanzienlijke groep mensen vergeten wordt, lopen zij niet alleen zelf een groot risico op besmetting, maar dreigen de maatregelen impact te missen.
We mogen het aantal mensen dat momenteel ‘vergeten’ wordt niet onderschatten. Vaak gaat het over mensen zonder verblijfsvergunning die geen medische dekking hebben. Sommige van hen zitten gevangen in gesloten centra in omstandigheden die social distancing praktisch onmogelijk maken. Anderen werden onlangs vrijgelaten uit een gesloten centrum, of beter gezegd: ‘op straat gezet’ zonder enige compenserende maatregel. Onder hen bevinden zich ook mensen op de vlucht, die een asielaanvraag willen indienen, maar al meer dan twee weken op de gesloten deur Dienst Vreemdelingenzaken stoten. De digitale heropening van de asielaanvragen zorgt er niet voor dat zij op zeer korte termijn opvang krijgen. Deze mensen zijn nu dakloos, daarnaast vervoegen ze de groep mensen die voor de coronacrisis al structureel dakloos waren.
We mogen het aantal mensen dat momenteel ‘vergeten’ wordt niet onderschatten. Vaak gaat het over mensen zonder verblijfsvergunning die geen medische dekking hebben. Sommige van hen zitten gevangen in gesloten centra in omstandigheden die social distancing praktisch onmogelijk maken. Anderen werden onlangs vrijgelaten uit een gesloten centrum, of beter gezegd: ‘op straat gezet’ zonder enige compenserende maatregel. Onder hen bevinden zich ook mensen op de vlucht, die een asielaanvraag willen indienen, maar al meer dan twee weken op de gesloten deur Dienst Vreemdelingenzaken stoten. De digitale heropening van de asielaanvragen zorgt er niet voor dat zij op zeer korte termijn opvang krijgen. Deze mensen zijn nu dakloos, daarnaast vervoegen ze de groep mensen die voor de coronacrisis al structureel dakloos waren.
Op het terrein klinkt een duidelijke roep naar simpele noden zoals voedsel, zeep of ontsmettingsmiddelen. Als antwoord zien we hulporganisaties, steden en gemeenten en ontzettend veel solidaire burgers. die moeten dweilen met de kraan open, zolang de verschillende overheden in dit land niet gecoördineerd structurele maatregelen nemen wat betreft ondersteuning en opvang van de meest kwetsbaren in onze samenleving.
Mensen zonder verblijfsrecht maken bijna een procent van de bevolking uit. Onder normale omstandigheden leven deze 100.000 tot 150.000 mensen al in schrijnende armoede, zonder toegang tot een reguliere baan en zonder sociale bijstand. Hun enige vangnet bestaat uit dringende medische hulp, die volgens een zeer strikte procedure wordt verstrekt. Binnen de huidige crisiscontext kunnen ze geen kant op, zoals de ‘Coördinatie mensen zonder papieren België’ ons ook bevestigt. Een sprekend voorbeeld: mensen die uit gesloten centra worden vrijgelaten, belanden gewoon op straat met een bevel om het grondgebied binnen 30 dagen na hun vrijlating verlaten. Hoe ze dit praktisch moeten doen, terwijl het luchtverkeer zo goed als lam ligt en steeds meer grenzen worden gesloten, is ook voor hen een raadsel.
Wij benadrukken graag de verbeteringen die zijn aangebracht in de regeling voor medische noodhulp (vereenvoudiging van de activering van medische noodhulp en verlenging van de duur van medische kaarten). Het Brussels gewest en verschillende steden zoals Antwerpen, Leuven, Gent, Namen en Luikn namen bovendien al zelfstandig bijkomende maatregelen om deze groep mensen te beschermen, maar meer ambitieuze maatregelen zijn noodzakelijk.
Als we kijken naar de Europese landen die het hardst door de gezondheidscrisis zijn getroffen, is het duidelijk dat er snel creatieve oplossingen kunnen worden gevonden. De Italiaanse stad Bologna heeft een voorbeeld gesteld. Het heeft zijn opvangcapaciteit voor daklozen verdubbeld door alle mogelijke plaatsen te mobiliseren, inclusief gesloten scholen. Frankrijk heeft besloten om alle verblijfsvergunningen die op het punt stonden te verlopen, met drie maanden te verlengen. Dit voorkomt onnodig contact tussen burgers en de overheid en voorkomt bovendien dat sommige mensen in een situatie van illegaal verblijf en de bijhorende neerwaartse spiraal terecht komen: geen verblijfsvergunning betekent achtereenvolgens geen werk, geen inkomen, geen huisvesting, en geen ziekteverzekering meer.
Portugal van haar kant heeft besloten om mensen die een verblijfsvergunning hebben aangevraagd en die nog steeds wachten op een antwoord van de autoriteiten, voor de duurtijd van deze crisis dezelfde rechten als haar burgers te verlenen.. Zo wil de regering de corona-epidemie beter controleren. Om de Portugese minister van Binnenlandse Zaken Eduardo Cabrita te citeren: “In crisistijden moet een solidaire samenleving migranten de toegang tot gezondheid, stabiliteit, werk en huisvesting garanderen”.
Om de gezondheidscrisis te overwinnen die het land verlamt, is het noodzakelijk:
- Dat voor de duur van de gezondheidscrisis de gepaste administratieve en andere maatregelen genomen worden om te verzekeren dat iedereen die zich op het grondgebied bevindt toegang krijgt tot gepaste huisvesting, gezondheidszorg, stabiliteit en werk.
- Dat de mensen die nog in gesloten centra worden vastgehouden, vrijgelaten worden en opgevangen worden in noodvoorzieningen.
- D at elke mens op de vlucht een asielaanvraag kan indienen en met onmiddellijke ingang opvang krijgt.
- Dat alle verblijfsvergunningen die verlopen automatisch met 3 maanden worden verlengd.
Wij zijn ons ervan bewust dat dergelijke maatregelen creativiteit en lef vereisen. Nu de maatregelen verlengd worden is er nood aan duidelijke oplossingen. Elke mens die zich op ons grondgebied bevindt, met of zonder onderdak, met of zonder papieren, moet worden beschermd. Dit is in het algemeen belang.
Lijst van ondertekenaars:
Netwerk tegen Armoede, Samenlevingsopbouw, Dokters van de Wereld, Caritas International België, 11.11.11., Amnesty International, Platform kinderen op de vlucht, Vluchtelingenwerk Vlaanderen, Gastvrij Netwerk, ORBIT vzw, Fairwork Belgium, Broederlijk Delen, Beweging.net, FOS, Liga voor de mensenrechten, Minderhedenforum, We social movements, Solidagro, Viva Salud vzw, Vrede vzw, Join For Water (Protos vzw), VIA Don Bosco, CIRÉ, Coordination des sans-papiers de Belgique, Sans Papiers TV, Comité des Femmes Sans Papiers, Réseau ADES, Groupe Montois de Soutien aux Sans-Papiers, La Voix des sans-papiers de Liège, Comité de Soutien à la Voix des Sans-Papiers de Liège, Collectif Liégeois de soutien aux Sans-Papiers, Liège Ville Hospitalière, CRACPE, Collectif de Résistance Aux Centres Pour Étrangers, Collectif La Bruyère commune hospitalière, Caritas International Belgique, AVOCATS.be, Ordre des Barreaux Francophones & Germanophone, Point d’appui, MRAX, Ligue des droits humains, Maison du Peuple d’Europe, Amitié sans frontières, Vriendschap Zonder Grenzen, SOS Migrants, Convivial, Mouvement d’Insertion des Réfugiés, Le Monde des Possibles ASBL, JRS – Jesuit Refugee Service Belgium, ADDE – Association pour le Droit Des Étrangers, Service Social Juif, SESO, Service social des solidarités, MOC – Mouvement Ouvrier Chrétien, Plateforme Citoyenne de Soutien aux Réfugiés, Amnesty International Belgique francophone, CNCD-11.11.11, NANSEN, Centre d’action interculturelle de la province de Namur, L’École des Solidarités, UPJB – Union des Progressistes Juifs de Belgique, Collectif Migrations Libres, CEPAG – Centre d’Éducation Populaire André Genot, FGTB Wallonne, FGTB ABVV fédéral CSC ACV ASBL F41, Sibylle Gioe (avocate), Pierre Robert (avocat).