Productiviteit versus gezondheid en onderwijs

Bouwvakkersvakbond buigt zich over productie-efficiëntie

Eind mei hield bouwvakkersvakbond en fos-partner SNTC, die 203.000 leden telt, in Havana haar tiende congres. Voor de bouwsector vond het congres op een heel opportuun moment plaats. De Cubaanse economie voelt namelijk ook de klappen van de mondiale financiële crisis. In 2009 behaalde het staatsdeficit bijna 8% van het BNP. Een tendens die niet meer houdbaar was en resulteerde in een prangend tekort aan deviezen.

LocatieCuba
CategorieNieuws

Besparen op de staatsuitgaven was de eerste maatregel: beperking van gebruik van airconditioning in de werksfeer, verkleinen van de bestaande stocks in winkels en bedrijven, verminderen van het aantal gesubsidieerde goederen, enz. Sinds eind 2009 worden meer structurele maatregelen op middellange termijn ingevoerd. De hoofddoelen zijn de verhoging van de productie-efficiëntie, het wegwerken van de ondertewerkstelling, de verdere privatisering van kleine diensten, de overgang van algemene subsidies naar subsidies voor de meest gevoelige bevolkingsgroepen, de herwaardering van de rol van het loon als middel om aan consumptiegoederen te geraken, het verlichten van het staatsapparaat, de invoer vervangen door eigen productie en de ontwikkeling van hoogtechnologische industrie (biotechnologie en farmaceutica) en dienstensector gericht op export.

Deze maatregelen moeten er enerzijds voor zorgen dat de economische situatie van de bevolking verbetert. Anderzijds mag dit niet ten koste gaan van de universele toegang tot onderwijs en gezondheidszorg, die beiden de essentie van de revolutie vormden.

Het thema van de verhoging van de productie-efficiëntie stond bijgevolg centraal tijdens het congres. In de bouwsector kan op dit gebied vooruitgang geboekt worden. De rol die het syndicaat hierin speelt wordt door Carlos De Dios, de nieuwe secretaris-generaal van SNTC, als volgt toegelicht: “De vakbondsleiders zijn er niet om de problemen enkel vast te stellen. Tijdig aan de alarmbel trekken of een opportune discussie houden kan de kwaliteit en de vooruitgang van een constructie beïnvloeden. Dit vergt wel discipline, organisatie, betere planning, zeker nu dat de voorrang aan bouwwerven gegeven wordt die het snelst de invoersubstitutie of de uitvoer zullen verhogen. De verhoging van de productiviteit is te laag en die bepaalt de lonen. Er is nog te veel weerstand tegen het loonsysteem van betaling per individuele resultaten, als gevolg van de gebrekkige uitleg van het systeem en te weing garantie voor de tijdige aanvoer van bouwmaterialen”.

Een tweede knelpunt dat De Dios aanhaalt is de huidige structuur van de vakbond: “Vandaag voldoet de structuur niet aan de noodzaken op de werf, ten nadele van de directe relatie met de arbeiders en de acties aan de basis. Daar stellen zich de belangrijkste problemen en moet er veel meer kwaliteit, productiviteit, besparingen en strijd tegen het verduisteren van middelen gehaald worden. Er ontbreekt een collectieve analyse en opportune informatie”.

Een resolutie van het congres is de herstructurering van het syndicaat met als doel als vakbond zo dicht mogelijk bij de werkvloer aanwezig te zijn. Het voorstel is de ploegleiders op de werven meer te stimuleren om de rol van de syndicale leiding op zich te nemen. Deze aanpak moet dan wel met de nodige syndicale vorming van deze nieuwe leiders gepaard gaan. Een hele taak voor de nieuwe nationale en de provinciale secretariaten die voor de helft door nieuwe dynamische kaders bezet zijn. Een mooie gelegenheid voor fos om deze partner hierbij de volgende drie jaren te helpen.