Van acht tot halftien landbouw…

In januari stelden we Eva en Ermelinda voor, twee jonge meisjes die in Chimoio, Mozambique, verblijven in een ” Escola de Machamba e de Vida” (‘landbouw- en levensschool’ voor jongeren), kortweg MV-scholen. Een soort opvanghuizen voor weeskinderen, meestal als gevolg van de wijd verbreide hiv/aids-epidemie die Mozambique zwaar treft. We zoeken Eva en Ermelinda regelmatig op ze kiezen dan telkens zelf waarover ze willen praten.

LocatieMozambique
CategorieNieuws

We zagen Ermelinda terug op een woensdag, dan volgt ze les op de MV-school. Eva is er niet bij, ze is naar Beira en komt pas tegen het weekend terug. Ermelinda wil graag wat meer vertellen over wat ze die dag beleefd heeft.

Ermelinda: “Het is wel leuk hier. Ik ben hier al van bij de oprichting van de school in 2003. Na het overlijden van mijn ouders meer dan zes jaar geleden wisten we niet meer waarheen. Goed dat we hier terecht konden. We zijn hier met zijn vieren, ikzelf en drie broers en zussen. “

“ Er zijn hier kinderen van alle leeftijden, net als in een groot gezin. De padre – dat is de initiatiefnemer van deze MV-school – is een sympathieke man, hij is voor ons een nieuwe vader.”

“Bijna iedereen gaat tijdens de week naar een gewone school. Drie voormiddagen per week krijgen we hier in de MV-school zelf les, op maandag, woensdag en zaterdag. Eerst werken we op het veld en krijgen we les over landbouw. Vandaag ging het over de zonnebloem, waarvan we hier in Mozambique de olie gebruiken in de keuken. We hebben zonnebloemen gezaaid, want het is nu de zaaitijd. Of liever, we staan al een beetje achter. Normaal gezien zaaien we in februari maar het regent nog steeds veel en dat is prima. De landbouwles duurt zowat een uur op weekdagen. ‘s Zaterdags wat langer want dan hebben we meer tijd, hé!”

“Daarna krijgen we ‘levensopvoeding’ (vergelijkbaar met de lessen zedenleer bij ons). Vandaag ging het over hiv en wat je moet doen om niet seropositief te worden. Daar hebben ze het vaak over, maar ja, het is ook een vreselijke ziekte. En erg verspreid hier. Soms gaat het over het milieu. Waarom we bossen niet mogen afbranden om er velden van te maken. Die gronden zijn meestal niet erg vruchtbaar en als ze op een helling liggen spoelt de vruchtbare laag weg als het regent. Een derde vak dat steeds terugkeert is cultuur. We spelen samen toneel of we dansen. Telkens wordt er een ander thema opgegeven. Vandaag ging het over kinderarbeid. We spelen dan hoe her eraan toegaat in het echte leven.“

“Zaterdag duurt alles wat langer. Van acht tot halftien landbouw, dan een half uur levenslessen, dan een dik uur cultuur. We worden opgesplitst in groepjes. Voor landbouw zijn het gemengde groepen, met kinderen van alle leeftijden en we werken samen op eenzelfde plek. Een veldje van ongeveer 100 vierkante meter. Voor de twee andere vakken worden we natuurlijk opgesplitst in groepjes volgens leeftijd. Groepjes bestaan uit één leraar, we noemen die een facilitator, met vier of vijf of zes kinderen. Heel dikwijls zijn die leraren jongeren van 17, 18 jaar die ook in de MV-school verblijven. Zij maken een plan op voor wat we zullen doen. Na afloop doen we vaak samen sport, maar dat is al vrije tijd, hé!”