Drie jaar en een maand geleden, op 27 december 2008, begon Israël aan een van zijn bloedigste aanvallen tegen Gaza sinds 1967. Vanuit de lucht en vanaf de grond werden Gaza en haar bevolking gebombardeerd. Er vielen meer dan 1400 doden, waarvan de helft vrouwen en kinderen. Clusterbommen en fosforbommen werden hiervoor ingezet. Meer dan 2000 kinderen werden gewond en 90.000 mensen vluchtten voor het geweld.
Voor Israël ten aanval trok werd Gaza al hermetisch afgesloten en omgevormd tot één grote openluchtgevangenis. Een gevangenis waarin heel de bevolking van Gaza collectief gestraft wordt met een blokkade die de economie verstikt. 1,5 miljoen Palestijnen staan aan de rand van een humanitaire crisis. De werkloosheid bedraagt 45.98%, het hoogste cijfer ter wereld. De lonen dalen drastisch. Deze daling is het meest voelbaar in de privésector. De overheidsdiensten, grotendeels in handen van Hamas, zijn iets minder slecht af. 65% van de bevolking heeft het te kampen met voedselonzekerheid. 600.000 vluchtelingen leven onder de armoedegrens waarvan 300.000 het moet stellen met 1,20 euro per dag en minder.
Deze humanitaire crisis is een direct gevolg van de blokkade die Israel nog steeds hanteert. Door het beperken van invoer en uitvoer is bijna heel de bevolking afhankelijk geworden van humanitaire hulp.
Gaza kon wel rekenen op veel internationale solidariteit zoals de flotilla’s en talloze acties. Ook de EU veroordeelde de Israëlische blokkade meermaals. Maar concrete stappen zijn er tot heden niet gezet. Het is de plicht van de internationale gemeenschap om aan de noden van de bevolking van Gaza tegemoet te komen.
Ook van onze kersverse regering verwachten wij een serieuze inspanning. De Belgische overheid moet zijn rol opnemen binnen de EU tegen de Israëlische blokkade van Gazastrook. Na de Arabische lente kwam het Westen, inclusief België, tot het besef dat ze moesten oppassen met militaire en economische samenwerking met totalitaire regimes. Ook is de wapenhandel met Israël in strijd Europese gedragscode rond wapenhandel. De Belgische regering zou de wapenhandel met Israël dus het best stopzetten. Het Israëlische leger heeft met zijn wapens duidelijk burgerslachtoffers gemaakt tijdens de ‘operatie gegoten lood’.
* De oude Egyptenaren noemden de huidige Gaza ‘Ghazzat’: de gewaardeerde of waardevolle stad
Tekst brief:
Mijnheer de minister,
Als Belgische ngo’s en vakbondsorganisaties, werkzaam in en rond het conflict in bezet Palestijns gebied, willen wij onze aanbevelingen geven met betrekking tot het Belgisch buitenlands beleid ten aanzien van het Israëlisch-Palestijns conflict.
We hebben alvast akte genomen van de tekst uit het regeerakkoord hieromtrent :
“Verwijzend naar de Conclusies van de Raad van 8 december 2009 betreffende het vredesproces in het Midden-Oosten zal de regering ijveren voor een « snelle hervatting van de onderhandelingen met het oog op een tweestatenoplossing, waarbij de Staat Israël en een onafhankelijke en leefbare, democratische en niet opgedeelde Palestijnse Staat in vrede en veiligheid co-existeren”. De regering herinnert eraan dat “ de Europese Unie geen wijziging zal erkennen van de grenzen van voor 1967, ook niet voor Jeruzalem, als die niet door de partijen is goedgekeurd”.
We hopen dat u dit standpunt als minister van Buitenlandse Zaken actief en volmondig zal verdedigen zowel binnen Europa als op het internationale politieke forum. België kan en moet een voortrekkersrol spelen binnen de Europese Unie en die op haar verantwoordelijkheden wijzen. België moet samen met de rest van de EU concrete maatregelen voorstellen om daadwerkelijke veranderingen op het terrein af te dwingen.
Het regeerakkoord moet met andere woorden vertaald worden in een coherent en krachtdadig beleid inzake het conflict. De Belgische regering zou een ernstige inspanning moeten leveren voor:
• De opheffing van de Israëlische blokkade van de Gazastrook.
• Actieve steun aan inter-Palestijnse verzoening en afzien van de sinds 2006 aanhoudende internationale politiek om Hamas te isoleren.
• Rekenschap van de betrokken partijen in het conflict en de verzekering van het respect voor het internationaal recht.
• Het herzien van de bestaande samenwerkingsakkoorden en -programma’s met Israël zodat ze niet toegepast worden op Israëlische nederzettingen.
• De stopzetting van de wapenhandel met Israël, gezien die in strijd is met verschillende criteria van de Europese gedragscode rond wapenhandel.
• Het tegengaan van de inkrimping van het Palestijnse en Israëlische middenveld.We hopen eveneens dat België verdere moedige stappen zal nemen voor de erkenning van de Palestijnse Staat, zoals bijvoorbeeld met een upgrade van de Palestijnse vertegenwoordiging tot het niveau van ambassadeur. Het huidige status quo is niet houdbaar en heeft desastreuze gevolgen voor het leven van de mensen ter plaatse..Wij hopen dat deze met de nodige aandacht zullen worden ontvangen en zouden u en uw medewerkers graag verdere duiding te geven bij onze standpunten.
Met de meeste hoogachting,
Bogdan Vanden Berghe
In naam van het overleg Midden-Oosten van 11.11.11
Zijn lid van het overleg:
11.11.11, Broederlijk delen, Pax Christi, fos-socialistische solidariteit, Intal, Oxfam-in-België, vrede vzw, LBC, De Algemene Centrale-ABVV