1. Het dagelijkse leven in Gaza gaat door
Simone Susskind, voorzitter van het Centre Communautaire Laïc Juif, viel meteen met de deur in huis. De situatie in Gaza is onhoudbaar, maar “de veerkracht van de lokale bevolking is enorm.” Tal van kleine projecten slagen er in om de inwoners te emanciperen. Volgens Annuschka Vandewalle moet men dan ook blijven inzetten op een waardig bestaan van de Gazanen. “Het conflict is zo langdurig dat er nood is om de mensen in hun precaire situatie bij te staan”, zei ze tegen een volgelopen backstay.
2. Westerse politici treffen schuld
Veel Westerse politici benaderen het conflict te veel vanuit het eigenbelang. Lokale economische drijfveren bepalen te veel de agenda. “Denk maar aan de uitspraken vanuit de Antwerpse politiek”, merkte het panel op. Maar ook op internationaal niveau is er teveel angst om Israël te schofferen. “Zonder rechtvaardigheid zoals de berechting van Zionistische terroristen blijven de historische wonden openliggen. Jammer genoeg wil de internationale gemeenschap Israël te pragmatisch benaderen”, zei Brigitte Herremans van Broederlijk Delen. Ook de onwil om het conflict te begrijpen zorgt voor ondoordachte reacties. Zowel bij politici als bij het algemene publiek. “Een rol die het middenveld moet opnemen”, zei Vlaams parlementslid Tine Soens.
3. Het uitroeien van Hamas zal het conflict niet stabiliseren
Voor veel Westerse en Israëlische politici zou Hamas de grote boosdoener zijn. Het conflict is echter al gaande van lang voor de opkomst van de organisatie. Bovendien is Hamas onmiskenbaar een stabiliserende factor in het conflict. Uiteindelijk heeft Hamas het staakt-het-vuren van kracht laten gaan. Bovendien werkt de fixatie van Israël op de organisatie averechts. “Om hen op de knieën te krijgen besloot Israël de bevolking te straffen met een blokkade. Hamas kon zo haar macht consolideren door de smokkelroutes uit te bouwen en te controleren”, zei Brigitte Herremans. “Bovendien mogen we niet vergeten dat er extremere groeperingen zijn die zich ook tegen Hamas kanten. Door de samenwerking met Israël worden ze als te zachtaardig afgedaan in bepaalde kringen.” Het panel merkte op dat wanneer Hamas zou verdwijnen, die groeperingen met plezier Hamas zouden opvolgen. Maar daarop zit duidelijk niemand te wachten. “Wij niet, Israël niet, maar bovenal de Palestijnse bevolking zelf niet.”
4. Er is nood aan nuance
De stigmatisering van volledige bevolkingsgroepen is geen oplossing. Er is nood aan nuance, want het enige wat de Gazanen willen is rust. Langdurige vrede kan er alleen maar komen door een compromis, iets waar verschillende partijen net niet op staan te wachten. “Israël wil geen verandering, want een status quo is voor hen optimaal”, stelden de experten. Iets wat dan weer leidt tot wantrouwen en samenwerking in de weg staat. Daarom concludeerde het panel dat het middenveld altijd moet blijven aansturen op een compromis.