Vluchtelingen vinden onderdak dankzij SESO

sesoic-12

Brahim Benhaddou heeft het druk. In zijn kantoor in Brussel beantwoordt hij tussen stapels papieren de ene telefoon na de andere. Door de grote stroom vluchtelingen uit Syrië en Irak zijn er heel wat mensen die hulp krijgen van SESO, een organisatie die deel uitmaakt van de Socialistische Beweging en voor sociale hulpverlening zorgt. Het lukt de directeur om alles in goede banen te leiden dankzij de inzet van de medewerkers en vrijwilligers, maar ook dankzij de solidariteit vanuit de Socialistische Beweging.

LocatieBelgië
CategorieNieuws

“Het is hartverwarmend om te zien hoeveel steun we krijgen”, vertelt Brahim Benhaddou terwijl hij zich een weg baant tussen zakken vol kleren, speelgoed en dekens in het depot van de vzw in Brussel. De meeste materialen werden er spontaan afgezet door mensen die een steentje willen bijdragen voor de vluchtelingen. Die hulp is ook nodig, want SESO zorgt voor meer dan 600 individuele opvangplaatsen in België. Zo zijn de medewerkers in onder andere Gent, Roeselare, Brugge en Aalst dezer dagen druk in de weer met het bijstaan van vluchtelingen. “De regering speelt het spel tactisch. Men wacht tot het allerlaatste moment, als de aantallen te groot worden, om zelf in te grijpen en net iets meer hulp te bieden. Intussen verwijzen ze veel asielzoekers onmiddellijk door naar ons.”

Integratie

Na die doorverwijzingen zorgt SESO voor huisvesting en basisvoorzieningen zoals kleren, keukengerei en bedlinnen. Zo lang de asielprocedure loopt, zorgen medewerkers voor de opvolging van de vluchtelingen. “In tegenstelling tot bij de gesloten asielcentra, integreren mensen zich zo onmiddellijk in hun nieuwe omgeving”, gaat Brahim verder. Dat gebeurt doordat de nieuwkomers zelf inkopen doen, de kinderen naar school brengen en ook onmiddellijk inburgeringscursussen volgen. Die aanpak werpt vruchten af. “Gisteren nog kwam een man die nog maar net een onderkomen had gekregen spontaan naar ons kantoor. Hij kwam ons op het hart drukken dat zijn familie het voor het eerst in lange tijd goed had en dat hij overtuigd was dat ze een veilige toekomst tegemoet gaan.”

In een oogopslag is duidelijk dat de verdeling van goederen in het depot ook vandaag goed verloopt. Brahim wandelt intussen richting de wachtzaal van de algemene sociale dienst in Brussel, waar trouwens ook Belgen bijstand kunnen krijgen. Een tiental mannen en vrouwen wachten er geduldig op de houten bankjes tot het hun beurt is. “Onze sociale diensten zijn er voor vluchtelingen, Belgen en uitwisselingsstudenten uit Afrika, Latijns-Amerika en Azië.” Ondanks dat die eerste groep de laatste maanden vooral veel aandacht lijkt te krijgen, spreekt de directeur niet over een vluchtelingencrisis. “Europa heeft tal van migratiegolven gekend, de één al grootschaliger dan de andere. Bij de crisis in de jaren ’90 kwamen bijvoorbeeld heel wat vluchtelingen naar België door de oorlog in Joegoslavië. Ook die heeft België kunnen opvangen en ook toen werd onze organisatie op de proef gesteld. Maar België is destijds ook niet in anarchie vervallen en SESO is er alleen maar sterker uit gekomen, terwijl het aantal vluchtelingen vele malen hoger lag.”

Solidariteit

De extra aandacht zorgt wel voor een ongeziene golf aan solidariteit. Niet het minst van de Socialistische Beweging. Zo riep FOS op om massaal hulpgoederen naar de kantoren van SESO te brengen. ABVV-Metaal deed intussen een Facebookactie om geld in te zamelen. Binnen een Belgische context waar er heel wat extreme meningen schering en inslag zijn lijkt dat misschien niet vanzelfsprekend. “Maar wat hebben socialisten, vakbonden en mutualiteiten gemeenschappelijk? De strijd voor een rechtvaardig bestaan! Het recht op goede werkomstandigheden, in goede gezondheid en met individuele vrijheid. Die strijd voeren we allemaal en is internationaal duidelijk niet gestreden. Die strijd moeten we blijven voeren voor alle Belgen maar ook voor alle anderen mensen zoals vluchtelingen”, legt Brahim uit.

Het enthousiasme van Brahim straalt duidelijk af op de medewerkers van SESO. In de Parmastraat in Brussel, waar er naast de kantoren en het depot, ook een bibliotheek en enkele tijdelijke opvangplaatsen zijn, is het een komen en gaan van werknemers en vrijwilligers. Klusjesmannen, sociale medewerkers en ander personeel staan de hulpbehoevenden met een glimlach bij. “We zouden niet kunnen werken zonder hun inzet. Zelfs oud-personeel komt vrijwillig een handje toesteken. Toch zal het er niet minder druk op worden. Ik hoop dan ook niet alleen dat de toestroom zal verminderen, maar ook dat alle Belgen hun groot hart zullen blijven tonen”, besluit Brahim.

Steun de vluchtelingen en beantwoord de oproep van SESO! Help de organisatie om vluchtelingen een veilig en volwaardige opvangplek aan te bieden! Meer info vind je hier