Onmenselijke druk....
Op mensenrechtenverdedigers
Persoonlijke bedreiging, intimidatie, opsluiting en zelfs moordaanslagen zijn een pijnlijke realiteit voor mensenrechtenverdedigers. In 2017 zijn er 312 activisten vermoord in 27 landen, waarvan het grootste deel in Latijns-Amerika. Het Internationaal Vakverbond, de grootste vereniging van vakbonden ter wereld, zegt dat het levensgevaarlijk is om op te komen voor arbeidsrechten.
Ook wie niet in de moordstatistieken eindigt staat onder druk. Opkomen voor je rechten kan overal ter wereld leiden tot bedreigingen, marginalisering en het verlies van je job. Intussen heerst er straffeloosheid: daders worden niet aangehouden en wie het geweld aanwakkert gaat vrijuit. Slechts bij een op de tien moordaanslagen uit 2017 is een verdachte aangehouden.
Wij eisen
dat mensenrechtenverdedigers beschermd worden en dat beleidsmakers daarom
- alle mogelijke diplomatieke middelen aanwenden voor het respecteren van mensenrechten.
- het belang verdedigen van regionale, internationale rechtsmechanismen en internationale afspraken die mensenrechtenverdedigers beschermen.
- beschermingsprogramma’s voor mensenrechtenverdedigers in het leven roepen en ondersteunen.
Onmenselijke druk....
Op organisaties
Op eigen houtje de toepassing van mensenrechten afdwingen is moeilijk. Mensen organiseren zich in vakbonden, ngo’s, gezondheids- of vluchtelingenorganisaties. Die organisaties staan sommige machthebbers in de weg. Volgens het Internationaal Vakverbond worden vakbonden vaak afgeschilderd als obstakels voor economische groei. Een beperking in bewegingsruimte voor het middenveld, leidt volgens de ngo-koepel Concord tot een belemmering van duurzame ontwikkeling in Europa.
Maar ook elders in de wereld zien we hoe organisaties die opkomen voor mensenrechten hard worden aangepakt. Ze worden voor het gerecht gedaagd en publiekelijk zwart gemaakt. Er worden zelfs wetten geschreven om hun financiering droog te leggen of hun bereik te beperken.
Wij eisen
dat de organisaties van mensenrechtenverdedigers beschermd worden en dat beleidsmakers daarom
- middenveldorganisaties erkennen en betrekken bij het beleid.
- een economisch beleid uittekenen met als prioriteit respect voor mensenrechten. Fundamentele arbeidsrechten moeten opgenomen worden in nationale wetgeving én ook worden toegepast.
- bedrijven verantwoordelijk houden voor mensenrechtenschendingen.
- pleiten voor eerlijke, transparante verkiezingen waar plaats is voor kritische sociale bewegingen.